Buikdansen brutaal? Ja dat kan je van stokdans wel zeggen. Ouder misschien dan de stokdansvarianten die de meeste buikdanseressen in shows laten zien is ‘Tahtib’; een indrukwekkende dansdiscipline met schijngevechten. Deze werd oorspronkelijk enkel door mannen gedanst op de noordelijke zandgronden van Egypte, maar wordt ook nu nog -in een moderner jasje gegoten- met verve beoefend en aangeleerd in gymzalen tot vér buiten Egypte. De stokken die ze gebruiken zijn indrukwekkend groot en ze ketsen met lawaai tegen die van de tegenstander. De stok was belangrijk voor het kunnen tonen van de mannelijkheid. Niet zelden had een man een stok die van vader op zoon was overgegaan. Vrouwen mochten niet deelnemen aan de discipline.
Wat is er dan symbolisch brutaler dan om als danseres zo’n stok te gebruiken voor een eigen dans, los van de mannenrituelen en om zo ’te spelen met de mannelijkheid’? De danseres hanteert de stok tijdens het dansen nonchalant maar met zorg. In de vrouwelijke variant van de stokdans zijn veel bewegingen uit Tahtib overgenomen. Het is afhankelijk van de stijl van de danseres en de manier waarop zij neigt naar cabaret of volksdans, of zij een speelse burleske houding aanneemt of dezelfde dominante kracht uitstraalt als gebruikelijk is bij de van oorsprong mannelijke equivalent.
De komende cursus staat in het teken van deze stokdans. Kom je mee je brutale zelf ontdekken in deze dans die geworteld is in zo’n rijke geschiedenis?
